Junie, 2018 | minderheidsverslag

Inleiding tot Genesis

Foto: https://creation.com/genesis-in-clay

Wat ons ken as die Ou Testament, word in Hebreeus die Tanakh genoem. Tanakh is nie ‘n naam nie, dit is ‘n akroniem van die drie afdelings van die Hebreeuse Skrifte: Torah, Nevi‘im en Ketuvim (Wet, Profete, Geskrifte). Dit is hoofsaaklik in Hebreeus geskryf, met dele wat in Aramees geskryf is.

Ons benaming vir die eerste vyf boeke van die Ou Testament is die Pentateug. Pentateug beteken die “Vyf Boeke” in Grieks. In Hebreeus word dieselfde vyf boeke die Torah genoem. Torah beteken instruksie, onderrig of wet. Hierdie eerste vyf boeke word as ‘n eenheid beskou omdat al vyf deur Moses geskryf was. Daar is verskeie plekke in die Ou en Nuwe Testament waar bevestig word dat Moses die skrywer van die Torah is. Geoordeel op grond van die inhoud, moet die Pentateug in drie, en nie vyf nie, boeke verdeel wees: Genesis, Eksodus-Levitikus-Numeri en Deuteronomium. Die boek Genesis sluit slegs gedeeltelik en indirek aan by die ander vier boeke van die Pentateug. Genesis is nie deel van die “Wet van Moses“ nie en is ‘n losstaande boek wat handel oor die menslike geslagte wat lank voor Moses geleef het.

Die eerste boek van die Ou Testament (en die Pentateug) se naam is in Grieks Genesis en in Hebreeus is dit Bereshit. Genesis beteken geslagte of geskiedenis en is ‘n vertaling van die Hebreeuse woord toledoth wat “geslagte” beteken. Bereshit beteken “begin”, die eerste woord in die boek. Die toledoth voorsien ‘n natuurlike indeling van Genesis. Die eerste voorkoms daarvan is in Genesis 2:4: Dit is die geskiedenis van die hemel en die aarde toe hulle geskape is (alle aanhalings kom uit die OAV). ‘n Soortgelyke uitdrukking kom ook voor in Gen 5:1, 6:9, 10:1, 11:10, 11:27, 25:12, 25:19, 36:1 en 37:2. Elke toledoth volg ‘n soortgelyke patroon: in die eerste plek dui dit ‘n nuwe gedeelte in die teks aan, in die tweede plek is alles wat daarna volg ‘n vertelling van wat deur die genoemde persoon voortgebring is. Die toledoth is die eerste sin van die gedeelte en is ook die titel van die teks wat volg.

Die gebruik van die toledoth is soortgelyk aan die formaat van antieke wigskrif kleitablette. Dit wil dus voorkom of ‘n groot deel van Genesis uit ‘n aantal antieke kleitablette saamgestel is. Indien dit korrek is, kan afgelei word dat Moses in besit van sulke antieke kleitablette gekom het en dit vertaal en oorgesit het in die taal en skrif van sy tyd. Dit beteken dan verder dat elke toledoth ‘n ander boek / dokument (kleitablet) aandui. Hoofstukke is eers in die 13de eeu na Christus aangebring in die Bybel. Die hoofstukke in Genesis stem nie noodwendig ooreen met die indeling volgens die toledoth nie.

Die geslagsregisters in die vroeë hoofstukke van Genesis dui aan dat verskeie van die persone, wat genoem word, se leeftye mekaar oorvleuel het. Adam is eers dood toe Metusalag 243 jaar oud was. Metusalag is in die jaar van Noag se Vloed dood, toe Noag se seun Sem 98 jaar oud was. Gevolglik vorm Metusalag ‘n direkte verbinding tussen Adam en Sem en almal tussenin. Sem is eers dood toe Abraham 150 jaar oud was. Sem kon dus die volle geskiedenis van Adam af persoonlik aan Abraham vertel het. Dit is moontlik dat Genesis uit dokumente bestaan wat deur ooggetuies geskryf / dikteer was en wat bewaar gebly het tot by Abraham se nageslag in Egipte – waar Moses dit kon vind.

Die gebeure in Genesis strek oor ‘n langer tydperk as die res van die Bybelgeskiedenis saam. Volgens die inligting wat in die Bybel gegee word, word die tydperk tussen die skepping van Adam en die geboorte van Moses bereken as meer as 2,500 jaar. Van Moses tot die einde van die Nuwe Testament was minder as 1600 jaar. Dit beteken dat, in die Ou Testament, die tydperk voor die Wet van Moses langer was as die tydperk sedert die Wet van Moses. Hierdie lang tydperk word op ‘n beknopte wyse (veral die tydperk voor Abraham) in Genesis weergegee. Van Adam af tot die Vloed was omtrent 1700 jaar, van die vloed tot by Abraham se roeping was omtrent 400 jaar en van Abraham se roeping tot die Tien Gebooie was omtrent 400 jaar. Die gebeure wat in Genesis beskryf word, vind plaas in drie geografiese gebiede: Die Vrugbare Halfmaan (Gen 1 – 11), Kanaän (Gen 12 – 36) en Egipte (Gen 37 – 50).

Genesis is nie bloot ‘n geskiedenisboek nie. Dit handel oor die Skepper en die verhouding tussen Hom en sy skepsel, die mens. Die mens se rebellie teen sy Skepper vernietig die goeie verhouding wat aanvanklik bestaan het. YHWH (die HERE) stel aan Adam en sy nageslag vereistes om aan te voldoen om vir Hom aanvaarbaar te wees. Die mens faal en YHWH vernietig al die mense op aarde en begin voor met net Noag en sy gesin. YHWH sluit ‘n verbond met Noag en stel vereistes waaraan die mens moet voldoen (die Wet van Noag). Weer probeer die mens om sonder YHWH te leef, YHWH verstrooi hulle in etniese volke oor die aarde. YHWH besluit om ‘n etniese volk van Sy eie tot stand te bring deur ‘n sekere man, Abraham. Hierdie man vertrou geheel en al op YHWH en vertroue word die maatstaf wat vir YHWH aanvaarbaar is. Dit was voor die Wet van Moses gegee was en was van toepassing op alle mense, nie net op sekeres nie.

Daar is geen manier hoe die gevalle mens sy Skepper kan behaag nie. Reeds in Genesis verwys YHWH na ‘n spesiale persoon, die Gesalfde, wat sal kom om die verhouding tussen YHWH en die mens te herstel. YHWH noem Hom die “saad van die vrou”, Hy sal uit Set se nageslag kom, Sem sal Sy voorouer wees, Hy sal afstam van Abraham, Isak en Jakob. In die Nuwe Testament word meer as 200 keer uit Genesis aangehaal. Uit Gen: 1- 11 word meer as 100 keer aangehaal. Dit is woord-vir-woord aanhalings, nie net verwysings nie. Genesis is belangrik in die verstaan van die Nuwe Testament.

Wanneer mens enige boek lees, is dit ‘n groot hulp as daar ‘n inhoudsopgawe voor in die boek is. Die funksie van ‘n inhoudsopgawe word in die Bybel vervul deur die struktuur van ‘n boek. Hier volg Genesis se struktuur:

Deel 1 (Gen 1:1 – 2:4a) In die begin het God die hemel en die aarde geskape.

Deel 2 (Gen 2:4b – 4:26) Dit is die geskiedenis van die hemel en die aarde toe hulle geskape is.

Item 1 (2:4 – 2:25): Die skepping van die mens

Item 2 (3:1 – 3:24): Die sondeval van die mens

Item 3 (4:1 – 4:26): Die nageslag en beskawing van die mens

Deel 3 (Gen 5:1 – 6:8) Dit is die stamboom van Adam.

Item 1 (5:1 – 5:32): Set se geslagsregister

Item 2 (6:1 – 6:8): YHWH berou dat hy mense geskep het

Deel 4 (Gen 6:9 – 9:29) Dit is die geskiedenis van Noag

Item 1 (6:9 – 8:22): Die mensdom uitgewis deur die Vloed

Item 2 (9:1 – 9:17): YHWH se verbond met Noag en die “Wet van Noag“

Item 3 (9:18 – 9:29): Die karakter van Noag se seuns

Deel 5 (Gen 10:1 – 11:9) En dit is die stamboom van die seuns van Noag

Item 1 (10:1 – 10:32): Die etniese volke uit Noag se nageslag

Item 2 (11:1 – 11:9): Die taalverdeling van Noag se nageslag

Deel 6 (Gen 11:10 – 26) Dit is die stamboom van Sem

Deel 7 (Gen 11: 27 – 25:11) En dit is die stamboom van Tera

Item 1 (11:27 – 11:32): Die nageslag van Tera

Item 2 (12:1 – 12:20): Die roeping van Abram

Item 3 (13:1 – 13:18): Die skeiding van Abram en Lot

Item 4 (14:1 – 14:24): Abram red Lot en ontvang die seën van Melgisedek

Item 5 (15:1 – 15:21): YHWH se verbond met Abram oor die land

Item 6 (16:1 – 16:16): Abram verwek Ismael

Item 7 (17:1 – 17:27): YHWH se verbond met Abraham oor sy nageslag

Item 8 (18:1 – 19:38): YHWH besoek Abraham

Item 9 (20:1 – 20:18): YHWH beskerm Sara

Item 10 (21:1 – 21:21): Die geboorte van Isak

Item 11 (21:22 – 21:34): Abraham sluit ‘n verbond met die Filistyne

Item 12 (22:1 – 22:24): YHWH toets Abraham se vertroue

Item 13 (23:1 – 23:20): Sara sterf

Item 14 (24:1 – 24:67): Abraham soek ‘n vrou vir Isak

Item 15 (25:1 – 25:11): Abraham se laaste jare en verdere kinders

Deel 8 (Gen 25:12-18) En dit is die stamboom van Ismael

Deel 9 (Gen 25:19 – 35:29) En dit is die geskiedenis van Isak

Item 1 (25:19 – 25:34): Isak se seuns

Item 2 (26:1 – 26:35): YHWH bevestig Sy verbond met Isak

Item 3 (27:1 – 27:46): Isak se dwaasheid en Rebekka se wysheid

Item 4 (28:1 – 28:22): Isak stuur Jakob na Laban

Item 5 (29:1 – 29:30): Jakob se huwelike

Item 6 (29:31 – 30:24): Jakob se kinders

Item 7 (30:25 – 30:43): Die nuwe ooreenkoms tussen Jakob en Laban

Item 8 (31:1 – 31:55): YHWH stuur Jakob terug na die land van sy vaders

Item 9 (32:1 – 32:32): Jakob se naam word verander na Israel

Item 10 (33:1 – 33:20): Jakob en Esau word versoen

Item 11 (34:1 – 34:31): Jakob se seuns Simon en Levi

Item 12 (35:1 – 35:29): God stel Sy verbond in met Jakob

Deel 10 (Gen 36:1-37:1) En dit is die geskiedenis van Esau, dit is Edom.

Deel 11 (Gen 37:2-50:26) Dit is die geskiedenis van Jakob

Item 1 37:2 – 37:36): Jakob se seun Josef as slaaf verkoop

Item 2 (38:1 – 38:30): Jakob se seun Juda en sy verhouding met Tamar

Item 3 (39:1 – 39:23): Josef in die tronk

Item 4 (40:1 – 41:57): Josef word deur Farao aangestel

Item 5 (42:1 – 42:38): Josef se broers kom koop voedsel by hom

Item 6 (43:1 – 44:34): Josef se broers kom ‘n tweede keer voedsel koop

Item 7 (45:1 – 45:28): Josef en sy broers word versoen

Item 8 (46:1 – 47:12): Jakob en sy nageslag trek na Josef toe in Egipte

Item 9 (47:13 – 47:26): Josef koop grond vir Farao

Item 10 (47:27 – 47:31): Jakob wil by sy vaders begrawe word

Item 11 (48:1 – 48:22): Jakob seën Josef se kinders

Item 12 (49:1 – 49:33): Jakob se profesie oor sy seuns

Item 13 (50:1 – 50:14): Jakob se begrafnis

Item 14 (50:15 – 50:21): Josef maak vrede met sy broers

Item 15 (50:22 – 50:26): Josef se laaste dae

Volksorganisasies vandag – Wie is wie

Foto: http://boervolk.info/manifes-van-die-emigrante-boere/ Standbeeld van Piet Retief

Daar is vreeslik baie organisasies, groepe en indiwidue wat aanspraak maak daarop dat hulle in belang van ons volk optree. Elke dag hoor ons van nog een wat ons voorheen nie van geweet het nie. Onder al hierdie baie is daar ook die wat vals is, wat nie regtig die volk se beste belang soek nie of wat eintlik ‘n vyandige agenda volg. Verder is daar ook die pogings om sekere organisasies, groepe en indiwidue te demoniseer.

Oor wie die volk is, is daar verskillende standpunte. Vir doeleindes van hierdie artikel gebruik ons die breedste definisie, naamlik alle blankes wat ‘n samehorigheidsgevoel het. Voorheen het die idee van selfbeskikking verdeeldheid veroorsaak. Vandag is dit nie meer so nie, almal stem saam dat selfbeskikking die enigste oplossing is as ons wil bly voortbestaan. Dit is inderdaad net volksvyande wat selfbeskikking verwerp. ‘n Ander saak wat al die volksorganisasies oor saamstem, is dat daar ‘n terugkeer na Christelike waardes moet wees.

Die oudste politieke party wat hom vir die volk beywer is die Herstigte Nasionale Party (HNP). Na die moord op dr. HF Verwoerd het daar ernstige verskille binne die regerende Nasionale Party (NP) ontstaan wat in 1969 gelei het tot die stigting van die HNP. Vir die NP (en sy vennote die Broederbond, Nasionale Pers en die Susterkerke) was die HNP sy grootste politieke gevaar en is alles in die stryd gewerp om die HNP te demoniseer. Die HNP beskou die Bybel as die grondslag vir sy beskouings en streef na ‘n soewereine Afrikanerstaat met Afrikaans as landstaal. Die HNP neem nie deel aan die Suid-Afrikaanse politieke stelsel nie. Die huidige leier is mnr. Andries Breytenbach.

Die Vryheidsfront is ‘n politieke party wat in 1994 onder leiding van genl. Constant Viljoen gestig is. Mettertyd het hulle steun afgeneem en is die party hersaamgestel onder die leierskap van dr. Pieter Mulder as die Vryheidsfront Plus (VF+). Die huidige leier is dr. Pieter Groenewald. Die VF+ glo ondermeer in koalisiepolitiek, moedertaalonderrig, minderheidsregte, selfbeskikking, private eiendomsreg en christelike waardes. Die VF+ neem deel aan die Suid-Afrikaanse politieke stelsel.

Front Nasionaal (FN) is ‘n politieke party wat in 2013 gestig is en bevorder Afrikaner selfbeskikking en sesessie. Hulle maak nie onderskeid tussen Afrikaners en Engelssprekende Blankes nie. Die FN ondersteun ook samewerking met ander groepe wat selfbeskikking nastreef. Hulle neem ook deel aan die Suid-Afrikaanse politieke stelsel. Die FN se leierskap is ‘n spanpoging aangesien hulle nie ‘n kultus om ‘n sekere persoon wil hê nie. Die leierskap verdien nie salarisse nie en die FN vra nie ledegeld nie. In 2014 het FN ‘n grondeis ingedien ten behoewe van die Afrikanervolk.

Die Nasionale Konserwatiewe Party (NKP) is ‘n politieke party wat in 2016 gestig is. Hulle kernbeleid is selfbeskikking vir Boere-Afrikaners. Ander blanke Suid-Afrikaners is ingesluit by hulle konsep van volk. Die einddoel is eksterne selfbeskikking en sesessie. Hulle beoog om Munisipale verkiesings te gebruik om ooreenkomstig die grondwet nuwe munisipaliteite te skep. Dit is nie duidelik of hulle aan die Suid-Afrikaanse politieke stelsel gaan deelneem nie.

Die oudste weerbaarheidsorganisasie is die Afrikaner-Weerstandsbeweging (AWB). Hulle is in 1973 gestig om ‘n teenvoeter te kry vir die Westminster-stelsel wat toe in Suid-Afrika gegeld het. Die eerste hoofleier was mnr. Eugene Terre’Blanche. Net soos die HNP, is die AWB ook deur die regerende NP en sy vennote gedemoniseer. Die AWB was vir die NP ‘n groter gevaar as die ANC. Aanvanklik was weerstand gebied teen alles wat volksvreemd en volksvyandig was. Die AWB is Christelik en beywer hulle vir ‘n Boere volkstaat. Die AWB bied opleidingskampe aan om die weerbaarheid van die volk te verhoog. Hulle ondersteun ook verootmoedigingsaksies en kultuuraktiwiteite. Die huidige leier is mnr. Steyn van Rönge.

Die Kommandokorps (KK) is ‘n weerbaarheidsorganisasie wat in ongeveer 2001 gestig is en bied oorlewingskampe (“survivalist camps”) aan. Die opleiding wat hulle aanbied is geskoei op die opleiding van dienspligtiges in die ou Suid-Afrikaanse Weermag (SAW). Dit sluit opleiding in selfverdediging in. Die KK poog ook om ‘n opgeleide korps daar te stel wat soortgelyk aan die SAW se kommandostelsel sal wees. Die leier is kol. Franz Jooste. Die KK word dikwels in die Engelse media beskuldig van rassisme.

Die Suidlanders (SL) is ‘n weerbaarheidsorganisasie wat in 2006 gestig is onder leiding van mnr. Gustav Müller. Hulle verwag ‘n groot geweldadige aanslag op Blankes en berei voor vir ‘n nasionale ontruiming en beveiliging van Blankes. Die Suidlanders vorm ‘n netwerk van Blankes en het ‘n basiese raamwerk vir ‘n noodplan ontwikkel. Hierdie noodplan bestaan uit ontruiming na veilige plekke, voorsorg vir voedsel en lewensmiddele, plaaslike leierskap strukture en ‘n kommunikasie stelsel. Hulle bied gereeld opleiding aan wat alle fasette hiervan dek.

Die Vryheidsryers (VR) is ‘n weerbaarheidsorganisasie wat deur wettige opleiding sy lede wil oplei tot beskerming van huis en haard. Dit is ‘n gesinskommando en leer hulle lede Christelike waardes en standaarde. Hulle bied vir gesinne selfverdedigingskursusse aan om dan selfbeskermingseenhede te kan vorm. Die VR is in 2006 gestig en die leier is genl. Johan Thorpe. Hulle toekomsvisie is ‘n eie onafhanklike grondgebied vir die volk.

Die Boerelegioen (BL) is ‘n weerbaarheidsorganisasie wat in 2016 gestig is om as ‘n passiewe volksweermag op te tree. Die leier van die BL is genl. Izak van Zyl. Die eerste stap is om ‘n databasis op te stel van weerbare persone in die dorpe en gebiede waar hulle woon. Daarna moet ‘n bevelstruktuur van kundige militêre veterane daar gestel word en moet selfbeskermingseenhede opgelei word. BL sien hulleself as apolities en wil saam met ander ras- en kultuurgroepe werk. Hulle spel nie hulle siening oor selfbeskikking uit nie. Hulle wil Christelike beginsels toepas.

Die Verkennersbeweging (VB) is ‘n kultuurbeweging wat in 1991 gestig is. Hulle sien hulleself as polities neutraal maar streef na ‘n onafhanklike vaderland vir die Boerevolk. Hulle doelstellings is om ‘n Christelike lewenswyse te bevorder en om die Boerevolk se taal, kultuur en identiteit te bevorder. Lidmaatskap word beperk tot Boerevolksgenote en hulle gebruik slegs Afrikaans as taal.

Die Pro-Afrikaanse Aksiegroep (PRAAG) is in 2000 gestig deur ‘n groep mense wat besorg was oor die toekoms van Afrikaners se taal, kultuur en identiteit. PRAAG bedryf ‘n webblad en uitgewery wat intellektuele inhoud gee aan die stryd teen Afrikaanssprekende Marxiste. Hulle bevorder ook kontak met oorsese intellektuele wat anti-globalisties is. Hulle neem ook deel aan protesaksies en aksies om die volkserfenis te bevorder. PRAAG beywer hulle vir selfbeskikking in ‘n volkstaat. Die leier is dr. Dan Roodt, ‘n skrywer en filosoof.

Afriforum (AF) beskryf hulleself as ‘n burgerregte organisasie wat ten doel het om die regte van minderhede, veral Afrikaners, te beskerm. Hulle is in 2006 gestig en die Uitvoerende Hoof is mnr. Kallie Kriel. Die organisasie het betaalde amptenare en vra maandelikse lidmaatskapsfooie van sy lede. AF ondersteun selfbeskikking in beginsel maar voorsien probleme met die praktiese toepassing daarvan.

Toekomsvonk is in 2017 gestig om ‘n gebroke volk te herstel tot ‘n selfstandige, onafhanklike en trotse volk. Hulle sien die volk as ‘n Christen Afrikaner groep wat alle mense van Europese herkoms insluit. Sake waaraan hulle aandag gee is selfstandigheid, volhoubaarheid, regshulp, vervolging, besigheidsontwikkeling, aktivisme, maatskaplike sake, kultuur ontwikkeling, onderwys, opleiding en media. Die Besturende Direkteur is Helga Swart. Hulle onderskryf Christelike waardes, familie- en gesinswaardes, integriteit, volkstrots, morele standaarde, respek. Hulle spel nie hulle siening van selfbeskikking duidelik uit nie.

Die Volksraad Verkiesing Kommissie (VVK) is na ‘n volksvergadering in 2007 gestig met die doel om selfbeskikking te bekom. Die metode was om deur volksverkiesings ‘n volksverteenwoordigende liggaam te verkies wat namens die volk kan optree. Die eerste verkiesing was in 2011 gehou en ‘n tweede verkiesing word in 2018 gehou. Die volksraad wat verkies word, funksioneer soos in die Boererepublieke. Daar is nie politieke partye nie, volksverteenwoordigers word as indiwidue verkies. Kiesers word geregistreer en word op ‘n kieserslys geplaas, die verkiesing vind plaas by stembusse landswyd en kiesers moet hulle identiteit bewys. Verskeie van die organisasies hierbo genoem, ondersteun die VVK. Die huidige voorsitter van die VVK is mnr. Christo Snyman.

Die verkiesing van 2011 (geadministreer deur die VVK) het gelei tot die totstandkoming van die Boere-Afrikanervolksraad. Die taak van die Volksraad is om territoriale selfbeskikking te verkry binne die bepalings van die Internasionale Reg en die Suid-Afrikaanse grondwet. Die hele volk hoef nie selfbeskikking te eis nie, slegs ‘n deel van die volk kan dit ook doen. Hierdie deel van die volk spreek hulle ten gunste daarvan uit in ‘n volksverkiesing. Die proses wat gevolg word, behels kennisgewing aan die Suid-Afrikaanse regering dat die Volksraad ‘n mandaat het om selfbeskikking op te eis. Indien die regering instem, word daar in onderhandeling getree. Voorstelle oor grondgebied moet deur die volk self by volksvergaderings goedgekeur word. Indien die regering nie die selfbeskikkingseis aanvaar nie, mag die Volksraad die internasionale gemeenskap versoek om te bemiddel. Indien dit ook nie suksesvol is nie, word dit dan aan volksvergaderings voorgelê. Die volk sal dan self kan besluit wat verder moet gebeur.

Hierdie is die meer bekende organisasies wat hulle vir selfbeskikking beywer. Almal het ondersteuners op grondvlak en loods aksies. Almal het ‘n verkose bestuur, strukture en infrastruktuur. Hulle is verder deur alliansies verbind met ander organisasies en groepe. Daar is ook samewerking tussen organisasies oor sake waaroor hulle saamstem. Al hierdie organisasies veg aan dieselfde kant. Hulle veg nie teen mekaar nie. Niks verhinder iemand om aan meer as een organisasie te behoort en meer as een organisasie te ondersteun nie.

Met al die organisasies wat bestaan, en sommiges bestaan al baie lank, waarom is daar steeds so min vordering? Die antwoord is dat die meeste van die volk nie betrokke wil raak nie. Daar is verskeie redes daarvoor. Een rede is die suksesvolle propaganda en breinspoeling deur die media en ander volksvyande. ‘n Ander is vrees om opgestaan en getel te word. Die keuse wat gemaak moet word, is tussen voortbestaan en ondergang. Die wat sal bly voortbestaan, sal soos ons voorgeslagte te hardkoppig wees om in te gee.

(Daar is ook ander groepe wat hoofsaaklik op sosiale media aktief is. Die Boere Krisis Aksie (BKA) bestaan al sedert 1993 en is bekend vir die bewusmaking van plaasmoorde. ‘n Groep bekend as die Verenigde Vryheids Alliansie (VVA) poog om deur ‘n internet stemmery sesessie te verkry. Hierdie groep het verskeie Facebook bladsye waarvan almal dieselfde logo gebruik.)

Is dit die einde van die wit volk van Afrika?

Foto: https://saboteur365.files.wordpress.com/2017/06/white-nationalism-poster-precious-possession.jpg

Lank, lank gelede, toe ek begin werk het, het die staat die Blankes aangemoedig om groter gesinne te hê. Dit is ondermeer met belastingtoegewings gedoen (dit was slegs Blankes wat inkomstebelasting betaal het). Op dieselfde inkomste het ‘n ongetroude persoon die maksimum koers betaal, indien getroud het hy minder betaal, indien getroud met een kind het hy nog minder betaal, en so aan verder tot en met ses kinders.

In 1967 kon die regerende Nasionale Party trots verklaar dat, in die vorige vyf jaar, die aanwas van Nie-blankes minder was as die aanwas van Blankes. Dit was die eerste keer in die geskiedenis van Suid-Afrika dat dit reggekry kon word. Die Blanke aanwas het ook immigrante uit Europa ingesluit. In daardie tyd was die Suid-Afrikaanse ekonomie sterker as ooit daarvoor of daarna. Daar was meer werksgeleenthede as wat daar werkers was en daar was veral ‘n tekort aan vakmanne. As iemand se baas hom kwaad gemaak het, het hy vir sy baas gesê wat hy met sy werk kan maak en die volgende dag oorkant die straat begin werk teen ‘n beter salaris.

In 1900 was daar 1 miljoen Blankes en 3.2 miljoen Bantoes in Suid-Afrika, dus omtrent 3 Bantoes vir 1 Blanke. In 1945, voor die beleid van Aparte Ontwikkeling, was daar 2.3 miljoen Blankes en 8.5 miljoen Bantoes, amper 4 Bantoes vir elke Blanke. In 1965, net voor dr. Verwoerd vermoor is, was daar 3.4 miljoen Blankes en 14.6 miljoen Bantoes, dit wil sê omtrent 4 Bantoes per Blanke. Vir 20 jaar het die verhouding dus min-of-meer konstant gebly. In 1990 was daar 5 miljoen Blankes en 30 miljoen Bantoes, dus 6 Bantoes vir elke Blanke. Dit was die situasie toe die Nasionale Party gekapituleer het. In 2017 was daar 4.5 miljoen Blankes en 45.6 miljoen Bantoes, derhalwe 10 Bantoes vir een Blanke. Blankes se getalle neem steeds af en Bantoes se getalle neem steeds toe. Wat gaan die situasie oor 20 jaar wees? 20 Bantoes per Blanke?

Dit is nie net in Suid-Afrika waar Blankes se getalle afneem nie, dit gebeur wêreldwyd. Die Westerse Wêreld se bevolkings krimp terwyl die Derde Wêreld se getalle toeneem. Daar word gemeen dat die Blankes in die VSA oor omtrent 20 jaar ‘n minderheid gaan wees. Europa is op dieselfde pad. Nie net neem die Blankes se getalle af nie, hulle laat toe dat reuse getalle immigrante uit die derde wêreld hulle lande instroom. Die Blanke ras se voortbestaan word ernstig bedreig.

Wie nie van hierdie situasie bewus is nie, het geen kennis van wat in die wêreld aan die gang is nie. Suid-Afrikaanse blankes wat nie bewus is van die implikasies hiervan nie, moet liewer hulle opinies vir hulleself hou. Die krimping van Blanke getalle en die toename van Nie-blanke getalle is loshande die belangrikste saak wat ons voortbestaan beïnvloed.

Wat het veroorsaak dat die Blanke ras besluit het om selfmoord te pleeg? In Europa was die aanwas van die bevolking in vroeër eeue deur die natuur gereguleer. Baie kinders is gebore, maar sterftes deur oorloë en siektes het die grootte van gesinne verklein. Toe die mens daarin slaag om die sterftesyfer te verminder, het daar ‘n gevaar van oorbevolking ontstaan. Dit het gelei tot bevolkingsuitbreiding na ander kontinente toe. Steeds het die Blankes toegeneem totdat geboortebeperking moontlik geword het. Geboortebeperking het die grootste invloed gehad op die oorgang tot kleiner gesinne. Voorheen was die grootte van die gesin bepaal deur natuurlike faktore, groot gesinne was deel van die lewe. Geboortebeperking het aan die mens ‘n keuse gebied, mense kon ‘n wilsbesluit neem oor hoe groot die gesin moet wees. Die nywerheidsrevolusie het ook ‘n invloed op die grootte van die gesin gehad.

In ons tyd het die Westerse mense se waardes verander. Die Westerlinge (Blankes) het tradisionele en christelike waardes oorboord gegooi en vervang met ‘n vrysinnige ongodsdienstige lewensuitkyk. Die vrysinnige lewenswyse van ‘n groot aantal Blankes bevorder seksuele losbandigheid en aborsie op aanvraag. Dit bevorder pornografie en nie-reproduktiewe en ongesonde seksuele lewenstyle. Die gebruik van dwelms het ook ‘n invloed op reproduksie. Radikale feminisme en vroue wat loopbane najaag veroorsaak vyandigheid teenoor moederskap. Verder veroorsaak egskeidings en ekonomiese behoeftes dat vroue loopbane moet volg en gevolglik moederskap moet beperk. Kinders uit die huwelike van Blankes met Nie-blankes verswak ook die blanke bevolkingsaanwas. Dit alles, en nog meer, breek die tradisionele gesin en gesinswaardes af.

Hoeveel Blankes in Suid-Afrika die Westerse vrysinnige lewenswyse navolg, is onbekend. Die oorgang van vroeër jare se groot gesinne na die kleiner gesinne van vandag het gebeur as gevolg van verstedeliking. Om uit die stedelike armoede te ontsnap moes meer geld aan opleiding van kinders bestee word. In die stede was die beter betrekkings gereserveer vir geskoolde persone. Minder kinders, wat geskoold was, was beter as meer kinders, wat ongeskoold was. Dit was dus in die hele gesin se belang dat daar minder kinders moes wees. Mettertyd het inkomste verbeter en was ‘n meer gerieflike lewenswyse moontlik. ‘n Beter huis, ‘n tweede motor, ‘n swembad en ‘n jaarlikse vakansie kon bekostig word. Ekonomiese faktore het kleiner gesinne verkieslik gemaak. Die oorgrote meerderheid Bantoes het nie in hierdie welvaart gedeel nie en het steeds groter gesinne gehad. Die verskil in aanwas het verder vergroot.

Hoe gaan die getalleverhouding van Blankes tot Bantoes oor 10 jaar wees? Binnekort gaan jou rugbyspan nie meer as 2 Blanke spelers hê nie, daar gaan net 2 Blankes in jou kind se klas wees, jou gesin gaan die enigste Blankes in jou straat wees. Tensy iets gebeur wat dit verander.

Alles is nie verlore nie. Die White Tribe of Africa kan bly voortbestaan. Dit hang van ons af of ons wil bly voortbestaan, of nie. Dit is ons keuse. Dit sal net nie op dieselfde manier wees as voorheen nie. Daar mag dalk net ‘n beter toekoms wag as wat ons van kan droom.

Om reg te kies sal die Blankes in Suid-Afrika bewus moet word van wat om hulle aangaan. Te veel leef in ‘n droomwêreld waaruit hulle nie wil wakker word nie. Die Blankes sal moet ophou om te luister na die leuens van die media, kerke en die “deskundiges”. Hulle sal moet begin om hulle gesonde verstand te gebruik.

Kies jou gesin, jou familie, jou voorgeslagte en jou nageslagte. Kies jou eie mense, kies jou eie taal en kultuur. Kies jou eie volk. Onthou wat jou voorgeslagte deurgemaak het sodat jy hier kan wees. Dink aan die erfenis wat hulle aan jou nageslag nagelaat het. Of was al die lyding, stryd en opofferings tevergeefs? Ons voortbestaan is nie ‘n politieke saak nie, dit is ‘n saak van fisiese oorlewing.

Die Boerevolk se Oos-Afrika eksperiment

Foto: Eldoret dorp in Kenia. Verkry by: www.businessdailyafrica.com

Kort na die Anglo-Boereoorlog het ‘n aantal gesinne, almal burgers van die Boererepublieke, na Oos-Afrika geëmigreer. Hulle het na twee Europese kolonies, Brits-Oos-Afrika (Kenia) en Duits-Oos-Afrika (Tanganjika – tans Tanzanië) verhuis. Hier het hulle gebly tot die kolonies in die 1960’s onafhanklik geword het – ‘n tydperk van omtrent 60 jaar.

Baie Boere het na die Anglo-Boereoorlog geweier om ‘n eed van getrouheid aan Brittanje af te lê. Van hulle het verkies om hulle in Duits-Oos-Afrika te gaan vestig. Die eerste Boerefamilies het, van die hawe af, met ossewaens getrek en is deur die Duitsers gevestig by Berg Meru, tussen Oldonyo Sambu (Kampfontein) en Engare Nanyuki in die Arusha gebied. Elke familie het plase van 1,000 hektaar ontvang. Die beroemde Boereheld, genl. Wynand Charl Malan, was deel hiervan en het sy lewe lank hier bly woon. Sommiges het in 1907 uit Tanganjika na Kenia getrek. In die dokumentêre rolprent Africa Addio is daar ‘n gedeelte wat wys hoe die Boere in die 1960’s Oos-Afrika met ossewaens verlaat het. Dit was ‘n simboliese daad: hulle het met ossewaens gekom en hulle het met ossewaens gegaan.

Die Boere wat hulle by Meru gevestig het, het ver uitmekaar gewoon en min kontak met mekaar gehad. Aanvanklik het hulle nie belang gestel in die vestiging van ‘n kerkgenootskap nie. ‘n Ouderling het gedoop en in die huwelik bevestig. Ds. AP Burger van die NG Kerk het in 1905 na Oos-Afrika gegaan en die NG Gemeente Meru in Duits Oos-Afrika gestig. In 1910 is daar ‘n Hervormde Kerk op Meru gestig. Daar word nie melding gemaak van ‘n eie skool nie. Die naaste Afrikaanse skool was in Kenia. Die skrywer Sangiro (AA Pienaar) het hier grootgeword.

Die Uasin Gishu hoogland in Kenia was onbewoond en niemand het daarop aanspraak gemaak nie. Die hoogland het ‘n matige klimaat gehad. Die Britse Koloniale regering het die gebied beskikbaar gestel aan blankes, Boere en Britte. Om by die Uasin Gishu uit te kom was nie maklik nie. Daar was nie paaie nie en in die nat seisoen het waens en osse in diep modder vasgeval, in die droë seisoen het geen wind gewaai nie en dan was die stof verstikkend. Die Britte het plase daar aan die Boere toegeken en elke plaas het ‘n nommer gekry. Die Boere het nie kennis van landbou in hierdie omgewing gehad nie en moes dit op die harde manier leer. Aanvanklik het hulle in bamboeshuise gewoon maar kon later kliphuise bou. Om die pot aan die kook te hou het hulle ook gejag, transport gery en ruilhandel beoefen.

Plaas 64 op Uasin Gishu was gereserveer vir ‘n dorp. Hier is Eldoret, ‘n tipiese Boeredorp, gevestig. Eldoret was Wes van die Skeurvallei. Aan die Oostekant van die Skeurvallei, in die omgewing van Thomson’s Falls, het nog ‘n Boeregemeenskap ontstaan. Eldoret was die hoofsentrum van die Boerevolk in Kenia. In 1908 is die NG Gemeente Vergenoeg gestig op Nakuru, halfpad tussen Eldoret en Thomson’s Falls. In 1909 is ‘n tweede gemeente naby Eldoret gestig. In 1945 is die NG Kerk se Loubser Gemeente by Thomson’s Falls gestig. Die Gereformeerde Kerke het twee gemeentes gestig, een by Eldoret en ‘n tweede by Thomson’s Falls. Die Hervormde Kerk het net een gemeente in Kenia gehad, die Gemeente Rensburgsrust. Daar was ook Afrikaanse skole opgerig, een in Eldoret (Highland) en een in Thomson’s Falls (die Van Riebeeck skool). Die mense het honderde kilometers gereis om Geloftefeeste by te woon.

Na die Tweede Wêreldoorlog het die Boerevolk in Oos-Afrika sy toppunt bereik. Die Boerebevolking was toe omtrent 3,000 sterk en het presteer met graanverbouing. In 1952 het die Mau-Mau aanslag teen die blankes, Boere en Britte, in Kenia begin. In 1961 het Tanganjika onafhanklik geword en in 1963 het Kenia onafhanklikheid verkry. Hierna het die meerderheid Boere Oos-Afrika verlaat en na Suid-Afrika geëmigreer.

In die 60 jaar in Oos-Afrika is die wildernis getem, landbou is op ‘n gesonde voet geplaas, huise is gebou, dorpe is aangelê, kerke en skole is opgerig. Die Boerevolk het hul eie kultuur behou, bande met die res van die volk behou, aangehou om Afrikaans te praat. Hulle het dit nie eers oorweeg om hulle eiegoed prys te gee en te verengels nie. Ten spyte daarvan was alles uiteindelik tevergeefs. Hulle het met min gegaan en met min teruggekom.

Die Trekboere van die Noord-Kaap het net getrek om weiding vir hulle vee te soek. Die Voortrekkers het getrek om ‘n eie land te kry waarin hulle hul kultuur kon uitleef en ‘n eie regering kon instel. Die Dorslandtrekkers het weens godsdienstige, politieke en ekonomiese redes getrek. Die trekkers na Oos-Afrika het nie vir enige van hierdie redes getrek nie. Hulle het willens en wetens getrek na lande wat reeds hul eie regerings gehad het. Hulle was nie ontevrede met hulle kerke en politieke partye nie. Hulle is nie soontoe om aardse besittings te verkry nie. Hulle het ook nie getrek net om te trek nie. Wat was hulle motivering?

Miskien was dit die versugting na die pionierslewe. Lewe in die wildernis, ver van die moderne lewe af, ongekompliseerd, terug na dit wat werklik saak maak. Die eerste geslag in Oos-Afrika het oorleef met jag en transport ry. Hulle het nie veel belang gestel in landbou nie. Dit was die tweede geslag wat op ‘n ander manier ‘n bestaan moes maak. Hulle moes wortel skiet en landbou beoefen. Hulle het naam gemaak as suksesvolle mielie- en koringboere.

Die Boerevolk is fisies verknog aan Afrika, ons voel tuis in Afrika, ons voel vreemd in Europa. Die landskap is oop en wyd, die klimaat is aangenaam. Afrika toets die Boer se karakter. Gevare moet trotseer word, daar is hindernisse en teenspoed wat uithouvermoë vereis. Vindingrykheid is nodig om hindernisse te oorkom. Aanpasbaarheid is nodig vir terugslae en teleurstellings. Die Boerevolk is bouers, nie afbrekers nie. Ons wil tem en mak maak. Ons floreer op Afrika se uitdagings.

Die Boerevolk is ook geestelik verknog aan Afrika. Dit is waar ons ons eie unieke aard verkry het. Ons klou hardkoppig vas aan ons eie goed. Ons godsdiens, ons taal, ons kultuur. Selfs die voortreflike Britse beskawing en kultuur kon ons nie oortuig om ons eie prys te gee nie. Selfs ver weg in Oos-Afrika, het die Boerevolk sy eie behou en geweier om tot niet te gaan. Hulle het gestaan waar hulle staan en niks kon hulle beweeg nie.

Die eksperiment in Oos-Afrika het uiteindelik nie geslaag nie. Die enigste tuisgebied wat sover vir die Boerevolk gevind kon word, is in Suidelike Afrika: Suid-Afrika en Namibië. Ook nie die hele Suid-Afrika en Namibië nie, net ‘n gedeelte. ‘n Gedeelte waar, volgens die Gelofte, ons ‘n Huis tot zyns Grote Naams gedagtenis te stichten alwaar het Hem zal behagen. Ons moet, voor ons weer iewers heen trek, uitvind “waar dit Hom behaag”.

Vaarwel, die Nuwe Suid-Afrika

In 1966 is die dokumentêre rolprent Africa Addio (Vaarwel Afrika) vrygestel. Hierdie rolprent dokumenteer gebeure na die ontrekking van Europese lande uit hulle kolonies in Afrika. Dit is ‘n skokkende film wat verskriklike gebeure in verskeie Afrikalande uitbeeld. Dit het drie jaar geneem om te verfilm en is die werk van gerespekteerde Italiaanse vervaardigers van dokumentêre films. Ondermeer bevat dit die enigste beelde wat bestaan van die massamoord in 1964 op Zanzibar (tussen 5,000 en 20,000 Arabiere en Asiërs is vermoor). Dit toon ook die heldhaftige redding van blankes in Leopoldville, Kongo, deur huursoldate. Daar is verskillende weergawes van hierdie film op die internet beskikbaar. Internet Archive se weergawe kan gratis afgelaai word en is in Italiaans met Engelse onderskrifte. Let daarop dat persone onder 18 liefs nie die film moet kyk nie.

Hoekom is dit belangrik om hierdie film te sien? Eerstens is dit gebeure wat werklik plaasgevind het, dit is ‘n rekord van hoe moderne Afrika begin het. Ten tweede bevat dit ook beelde van Suid-Afrika in daardie jare en toon die groot kontras tussen Suid-Afrika en die res van Sub-Sahara Afrika. In daardie jare was Dr. Verwoerd aan bewind en het Suid-Afrika ongekende voorspoed beleef. Die Bosoorlog het in 1966 begin, dieselfde jaar as wat die film vrygestel is. Dr. Verwoerd is ook in 1966 vermoor. Derdens toon die film wat ons in die nabye toekoms te wagte kan wees. Ons kan baie daaruit leer.

In Africa Addio word die Ou Suid-Afrika beskryf as nie soos Europa nie, maar ook nie soos Afrika nie. In Kenia was die meeste blankes Kolonialiste wat nog dieselfde lewensstyl probeer volg het as in Brittanje (byvoorbeeld vosjagtery). In Suid-Afrika het die meerderheid blankes ‘n eie inheemse kultuur gehad en word ons in die film beskryf as “Boers”. Bantoes in Suid-Afrika het ‘n hoër lewenstandaard as elders in Sub-Sahara Afrika gehad.

Die Ou Suid-Afrika het in 1910 ontstaan en is in 1994 vernietig, amper 30 jaar na die film vrygestel is. Nou behoort die Ou Suid-Afrika tot die geskiedenis. Dit kan en sal nie weer herleef nie. Die Nuwe Suid-Afrika bestaan sedert 1994 en is na 24 jaar besig om al meer te lyk na wat in Africa Addio gedokumenteer is. Dit wil voorkom of hierdie geskiedenis hom in Suid-Afrika gaan herhaal. Waar laat dit ons, die blankes in Suid-Afrika?

In hierdie dae wat amper almal op sosiale media (Facebook, WhatsApp, ensovoorts) bedrywig is, sou mens verwag dat almal ingelig sal wees oor wat om ons aangaan. En wat met sommiges van ons aan die gang is. Ek verwys na plaasmoorde, onteiening sonder vergoeding, die veldtog teen Afrikaans, swart bemagtiging, wit plakkerskampe en sulke dinge. Dinge wat ons direk, fisies en andersins, bedreig. Die wolf is besig om die deur af te breek.

Ons veronderstel dat almal behoort te weet, maar blykbaar is daar baie van ons mense wat nog nie weet nie. Hoekom hulle nie weet nie is ‘n raaisel. Dalk kom die boodskap nie by hulle uit nie. Dalk kom die boodskap by hulle uit, maar hulle verstaan dit nie. Dalk kom die boodskap by hulle uit, maar hulle luister nie. Dalk wil hulle nie luister nie. Dan is daar die wat die boodskap gehoor het en dit nie glo nie. Sommige reaksies oor onteiening sonder vergoeding wat ek gesien het, lui: hulle sal dit nie doen nie want dit is net praatjies, hulle mag dit nie doen nie want dit is teen die wet of hulle kan dit nie doen nie want dit is nie moontlik nie. Die slegte nuus is dat hulle dit kan doen, hulle wil dit doen en hulle sal dit doen. Hulle is reeds besig daarmee. Hoe gaan jy dit verhoed? Dit is nog net die begin.

Die een groot probleem in Suid-Afrika waaroor niemand praat nie en wat waarskynlik nie opgelos kan word nie, is die aanwas van mense. Dit was die eintlike rede waarom Apartheid nie wou werk nie. Die Bantoes se getalle neem hand-oor-hand toe, terwyl Blankes se getalle afneem. Soos die Bantoes se getalle toeneem, so word hulle behoefte aan grond al hoe meer. Waar moet hulle woon, waar moet hulle werk kry? Daar is nie genoeg skole en hospitale nie. Alles word duurder en die bietjie inkomste word minder. Die woede van die massas word al hoe meer. Ons stuur af op ‘n onafwendbare breekpunt.

Vergeet van die Ou Suid-Afrika, dit bestaan nie meer nie. Die Nuwe Suid-Afrika stuur af op chaos. ‘n Ander politieke party is nie die antwoord nie, die huidige politieke stelsel is nie die antwoord nie. Daar is nie oplossings nie. Ons sal radikaal anders moet dink as voorheen.

Asof ons situasie nie haglik genoeg is nie, gun ons onsself die weelde van verdeeldheid. Eerstens is daar die groot aantal organisasies wat elkeen sy eie doelwitte en insigte het. Hoe kan ons verdeeldheid as gevolg van organisasies verminder? Ons benadering moet wees: is die organisasie aan ons kant of nie? Die wat aan ons kant is, kan ons ondersteun. Niks verhoed my en jou om meer as een organisasie te ondersteun nie. Ons kan mekaar se petisies en optogte ondersteun. Vergeet die twiste van die verlede, vergeet die etikette, vergeet die neusoptrekkery. Laat ons met mekaar praat, inligting uitruil, na mekaar se opinies luister.

Ek weet nie of daar leiers is wat verdeeldheid saai nie. ‘n Goeie leier kan uitgeken word aan sy liefde vir sy eie mense en die opofferings wat hy maak in belang van sy mense. Elkeen van ons het ‘n ander opinie oor wie leiers moet wees. Om daaroor te stry en argumenteer bring ons niks verder nie. Die houding dat ons nie sus-en-so as leier sal aanvaar nie is die grootste rede vir verdeeldheid. Ons sal van hierdie houding ontslae moet raak. Ons sal ook van mense wat hiermee volhard, ontslae moet raak want dit is dieselfde as muitery. Ons is almal in dieselfde bootjie. Kleinlike twiste en opinies en vooroordele gaan die bootjie sink. Ons sal moet leer om mekaar te verdra en te ondersteun.

Ons het wel ‘n gesagsliggaam nodig wat ons verteenwoordig en namens ons kan optree. Ons het nie ‘n koningshuis nie, ons het nog nooit in diktators geglo nie, ons voorvaders was republikeine en het altyd eerste ‘n volksraad ingestel. By Bloedrivier het die Volksraad vir Andries Pretorius gewerf en aangestel. Sonder die Volksraad was daar nie ‘n Andries Pretorius nie. Wie gaan vir ons vandag ‘n Hoofkommandant aanstel? Of gaan almal maak soos hulle lus voel? Die een groepie doen een ding, die ander groepie doen iets anders. Nie een weet wat die ander doen nie en partykeer werk hulle teen mekaar. Sonder ‘n volksraad sit ons met anargie.

Ons moet wel bedag wees op vyande tussen ons – die wat voorgee om van ons te wees maar wat in werklikheid ons vernietiging soek. Daar is ongelukkig baie van ons mense wat ‘n soort breinspoeling ondergaan het. Die media het hulle bekeer tot vyandskap teen hulle eie mense. Die geskiedenis toon dat die wat hulle beroep op gematigheid of neutraliteit altyd die vyand se kant kies. Ons moet ook onthou dat ekonomiese stand ‘n rol speel. Blykbaar was die meeste hensoppers in die Anglo-Boere Oorlog bywoners. Iemand wat reeds alles verloor het, sien dinge anders as die wat nog nie het nie.

Indien daar een of ander oorlogstoestand ontstaan waar ons onsself moet verdedig, gaan ons probleme hê. Ons het nie onder die jonger geslag ervare en opgeleide soldate nie. Die heel jonges het nie dissipline of respek vir hulle meerderes nie. Die meeste voormalige offisiere het oud geword. Ons het ook nie oorlogstuig nie.

Die vraag word gevra: Wanneer gaan dit stop? Die antwoord is: Nie gou nie. Daar word gereeld gesê: Genoeg is genoeg! Ons kan net so praat as ons iets aan die saak kan doen – en ons kan nie. Al die tekens dui daarop dat ons grootskaalse geweld teen ons moet verwag. Soortgelyk aan hoe dit in Africa Addio gedokumenteer is. Ons beurt is ons beurt. Om onder die bed weg te kruip gaan nie help nie. Ons het dit nie gevra nie, maar ons kry dit in elk geval.

Dit is elkeen van ons se verantwoordelikheid om ingelig te wees. As iemand nou nog nie weet nie en nie voorbereid is nie, gaan hy en sy geliefdes daaronder lei. Daar gaan nie iemand anders wees wat hom kan kom red nie.